Skąd bierze się łuszczyca?

Zanim przejdziemy do tego, na czym polega dieta łuszczycowa, warto bliżej przyjrzeć się samemu problemowi. Łuszczyca to choroba zapalna skóry o podłożu autoimmunologicznym, którą wyróżnia przebieg obejmujący naprzemienne okresy wyciszenia i zaostrzenia. Co istotne, łuszczycą nie można się zarazić, o czym warto pamiętać, jako że wciąż można napotkać taki mit – powoduje to, że chorzy czują się często odizolowani od społeczeństwa.

Dokładne przyczyny łuszczycy nie zostały do końca poznane, choć bardzo często wskazywane jest podłoże genetyczne. Jeżeli oboje rodziców choruje na łuszczycę, to prawdopodobieństwo jej wystąpienia u dziecka wzrasta aż o 50%. Dodatkowo w grę wchodzą zaburzenia immunologiczne. Łuszczyca pojawia się na skutek nadmiernego podziału komórek naskórka w połączeniu z jego niewłaściwym złuszczaniem.

Oprócz tego do czynników zaostrzających chorobę lub mogących bezpośrednio wpłynąć na jej istnienie zaliczamy:

• stres;
• zakażenia gronkowcem lub paciorkowcem;
• ciążę, połóg;
• zaburzenia hormonalne, jak np. te, które wynikają z menopauzy;
• częste sięganie po używki;
• zażywanie niektórych leków, jak chociażby litu i progesteronu;
• stosowanie nieumiejętnej pielęgnacji i nieprzestrzeganie zasad higieny.

Zdiagnozowanie łuszczycy następuje zazwyczaj po 10. roku życia.

Objawy łuszczycy

Zmiany skórne w przypadku łuszczycy przybierają postać czerwonych plam pokrytych srebrną łuską. Mogą być zarówno niewielkimi grudkami, jak i dużymi, plackowatymi wykwitami obejmujących dość dużą powierzchnię skóry. W razie ich zdrapania może pojawić się krwawienie. Wypryskom łuszczycowym najczęściej towarzyszy silne pieczenie i swędzenie, a nierzadko również ból. Zmiany najczęściej pojawiają się najpierw na skórze głowy, co początkowo do złudzenia może przypominać łupież. Z biegiem czasu plamy zaczynają się rozprzestrzeniać także na innych częściach ciała.

Warto wiedzieć, że objawy łuszczycy mogą nie dotyczyć wyłącznie zewnętrznej części naskórka. Bardzo często dotykają również paznokci, których płytki ulegają rozwarstwieniu i rogowaceniu, dając nieco podobne symptomy jak grzybica paznokci. Oprócz tego łuszczyca może też przyjąć postać stawową, objawiającą się poprzez zapalenie stawów. Jest to zdecydowanie najniebezpieczniejsza postać tej choroby, ponieważ nieleczona może doprowadzić nawet do inwalidztwa.

 

Leczenie łuszczycy

W leczeniu łuszczycy stosuje się zarówno leczenie miejscowe, jak i ogólne. Warto jednak dodać, że poza zwalczaniem fizycznych objawów nierzadko konieczna jest także pomoc psychologiczna. Jak już wspomniano, osoby chorujące na łuszczycę nierzadko są wykluczane przez społeczeństwo w obawie o zarażenie się, co jest bezpośrednim wynikiem braku podstawowej wiedzy na temat tego schorzenia. Na dodatek, z racji że symptomy mocno wpływają na wygląd, chorzy zazwyczaj odczuwają obniżenie samopoczucia i samooceny, zdarzają się nawet stany depresyjne. Dobrze jest zatem rozważyć rozpoczęcie psychoterapii.

W leczeniu miejscowym łuszczycy stosuje się preparaty z dodatkami takimi jak cygnolina, kortykosteroidy czy pochodne witaminy D3. Polecane są również produkty natłuszczające i dziegciowe. Do skutecznych metod można też zaliczyć fototerapię, polegającą na naświetlaniu zmian promieniowaniem UVA i UVB, oraz fotochemioterapię – opiera się ona na naświetlaniu UVA z uprzednim podaniem ogólnym psoralenów.

Jak zapobiegać łuszczycy?

Profilaktyka łuszczycy jest bardzo istotna nie tylko z perspektywy osób obciążonych ryzykiem tej choroby przez względy genetyczne, ale także wśród tych, którzy zostali już poprawnie zdiagnozowani i znajdują się w okresie remisji. To, jak wygląda nasz styl życia, ma ogromne znaczenie pod kątem zapobiegania nawrotom. Oczywiście bardzo istotne jest odstawienie używek – zarówno alkohol, jak i papierosy mogą zaostrzać objawy łuszczycy. W miarę możliwości należy również ograniczyć narażenie na stres, który też jest uważany za jeden z „wyzwalaczy” tej choroby.

By wspomóc regenerację skóry, nie bez znaczenia jest zastosowanie właściwej pielęgnacji. Powinna się ona opierać na kosmetykach łagodnych i odżywczych, które wzmocnią barierę ochronną naskórka i przyspieszą gojenie się zmian. Ważne jest, by unikać produktów zawierających alkohol lub silne detergenty, które mogą podrażnić delikatną skórę i spowodować, że zmiany ulegną zaognieniu.

W trakcie kąpieli można sięgnąć po Lipikar olejek myjący AP+. Jest on dedykowany skórze atopowej, ze skłonnością do egzemy, co oznacza, że jest niezwykle łagodny i jednocześnie skuteczny. Bardzo delikatnie oczyszcza skórę, a przy tym nawilża, zmniejsza podrażnienia i przywraca niezbędny komfort. W składzie znalazł się unikalny składnik Aqua Posae Filiformis, który pomaga utrzymać równowagę skóry. Oprócz tego formuła została wzbogacona o lipidy, masło shea i niacynamid.

Po kąpieli lub prysznicu konieczne jest nałożenie kosmetyku, który dodatkowo odżywi skórę i zapobiegnie jej przesuszaniu się. W tej roli sprawdzi się Lipikar Baume AP+M balsam do bardzo suchej skóry. Przywraca równowagę mikrobiomu skóry, kojąc ją i zmniejszając uporczywy świąd. Produkt bardzo szybko się wchłania, dzięki czemu aplikacja jest niezwykle przyjemna. Tutaj również znajdziemy odżywczy kompleks w postaci Aqua Posae Filiformis, niacynamidu oraz masła shea. Jego regularne stosowanie sprawia, że bariera ochronna skóry zostaje wzmocniona.

Pod ręką dobrze jest także mieć kosmetyk do zadań specjalnych, który dodatkowo wspomoże regenerację naskórka, zmniejszy zaczerwienienia i ograniczy rozprzestrzenianie się bakterii. Mowa tutaj o Cicaplast żel B5, który w swoim składzie zawiera tak dobroczynne składniki jak pantenol, woda termalna La Roche-Posay, kwas hialuronowy czy gliceryna. Wpływa na skórę kojąco i przeciwzapalnie.

Dieta a łuszczyca

Jeżeli chcemy ograniczyć objawy, jakie daje łuszczyca, dieta powinna być jednym z czynników, który wspomaga odnowę naskórka, zamiast pogłębiać już istniejące zmiany. Mimo że jak do tej pory brakuje nam szczegółowych badań naukowych dotyczących tego, jak dokładnie powinna wyglądać dieta na łuszczycę, to jednak warto zaznaczyć, że w przypadku wielu chorób zdrowe nawyki żywieniowe są bardzo ważnym elementem uzupełniającym leczenie. Zmiana stylu życia, w tym ułożenie lepiej zbilansowanego jadłospisu, może nam przykładowo pomóc zrzucić zbędne kilogramy oraz wzmocnić organizm, w tym układ immunologiczny, co pozwoli na szybsze zwalczenie infekcji lub zapobieganie im (a te mogą zaostrzać objawy łuszczycy).

Jak zatem powinna wyglądać dieta? Łuszczyca, podobnie jak cukrzyca czy insulinooporność, może ulec pogorszeniu w sytuacji, kiedy mamy nadwagę lub cierpimy na otyłość. Nadmierna masa ciała najczęściej pociąga za sobą przewlekły stan zapalny w całym organizmie, co z pewnością nie pomoże nam w pozbyciu się zmian skórnych i zredukowaniu innych uporczywych symptomów. Jeżeli chcemy to zmienić, warto skorzystać z pomocy doświadczonego dietetyka, który ułoży nam jadłospis redukujący kilogramy, a jednocześnie dostarczający nam wszystkich niezbędnych składników odżywczych.

Dieta przy łuszczycy powinna z pewnością obfitować w wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, które zmniejszają stan zapalny. Bardzo ważne jest też sięganie po produkty zawierające witaminę D, która może bardzo pozytywnie wpływać na regenerację skóry. Oprócz tego dieta dla łuszczyków powinna zwalczać wolne rodniki, wobec tego konieczne jest wykorzystywanie składników o działaniu antyoksydacyjnym. W razie potrzeby konieczna może się okazać suplementacja, niemniej większość dobroczynnych substancji możemy sobie zapewnić właśnie poprzez odpowiedzialne żywienie.

 

Łuszczyca a dieta. Co jeść przy łuszczycy?

Oprócz wcześniej wymienionych składników, wprowadzając dietę dla łuszczyków warto także zadbać o to, by nie brakowało w niej:

• białka wysokiej jakości;
• błonnika;
• cynku;
• selenu;
• witaminy C, A, E i z grupy B;
• polifenoli (obecnych w takich przyprawach jak cynamon, oregano czy tymianek).

Jakie produkty powinna zatem obejmować dieta dla chorych na łuszczycę? Jadłospis z całą pewnością nie może obejść się bez świeżych owoców i warzyw, a także orzechów, pestek i nasion. Dobrze jest wybierać produkty zbożowe gruboziarniste (np. w formie pieczywa). Wśród szczególnie polecanych składników znajduje się też awokado, gorzkie kakao czy siemię lniane. Spośród olei wymienia się natomiast oliwę z oliwek i olej rzepakowy. Istotnym punktem żywienia zapobiegającego łuszczycy będą tłuste ryby: łosoś, makrela, śledź, halibut itd. To właśnie one są cennym źródłem kwasów omega-3.

 

Łuszczyca, dieta. Czego unikać?

Znajomość produktów, które pozytywnie wpływają na organizm nie wystarczy, żeby zapewnić sobie skuteczność diety w łuszczycy. Jakich pokarmów unikać? Koniecznie należy ograniczyć spożycie czerwonego mięsa, szczególnie jeśli występuje ono w formie przetworzonej. Dodatkowo nie zaleca się spożywania w nadmiernej ilości nasyconych kwasów tłuszczowych, cukrów prostych i tłuszczów trans. Całkowitemu wyeliminowaniu warto poddać słodkie napoje i alkohol. Nie są wskazane również słodycze i pokarmy typu fast food – rezygnacja z nich będzie zresztą zdrowym wyborem niezależnie od tego, z jakim schorzeniem się zmagamy.

Czego nie lubi łuszczyca, a co także możemy znaleźć na liście pokarmów? Kawy oraz warzyw zawierających dużą ilość związków siarki, do których zaliczamy fasolkę oraz groch. Czego nie jeść przy łuszczycy, jeśli chodzi o owoce? Do tej grupy możemy zaliczyć truskawki, jagody, pomarańcze i ananasy. Wiąże się to z tym, że nasilają one produkcję histaminy.

Dieta na łuszczycę – podsumowanie

Omówiliśmy sobie, jak powinna wyglądać dieta w łuszczycy, jakich pokarmów unikać, a które zdecydowanie należy włączyć do diety. Mimo braku wystarczającej ilości badań naprawdę warto wdrożyć w nasze życie zdrowe nawyki żywieniowe, co pozytywnie wpłynie na cały nasz organizm. A chociaż łuszczyca, ze względu na swój przewlekły charakter, zostanie z nami już zawsze, nie oznacza to, że przez cały czas musimy się zmagać z tak charakterystycznymi dla niej, uporczywymi objawami. Połączenie zbilansowanego jadłospisu z właściwą pielęgnacją i opieką dermatologa pozwoli nam wyciszyć symptomy i tym samym cieszyć się lepszym samopoczuciem.